فیلم سینمایی فسیل هم اکنون با فروش بالای 100 میلیارد تومان، به عنوان پرفروش ترین فیلم تاریخ ایران شناخته شده است. در این روزها سر و صدای زیادی از این فیلم به گوش می رسد؛ چرا که پس از رکود سینمای ایران در چند سال اخیر، فیلم فسیل پس از چند ماه اکران، هنوز هم حجم بالایی از فروش گیشه های سینما را به خود اختصاص داده است. البته مخاطبان و نقدکنندگان، واکنش های متفاوتی از خود نشان دادند. با این وجود می توان فسیل را به لیست بهترین فیلم های کمدی ایرانی اضافه کرد. حال تصمیم داریم در این مقاله، به طور مفصل به نقد و بررسی این فیلم کمدی بپردازیم.
داستان فیلم فسیل از چه قرار است؟
این فیلم با ژانر کمدی درام، محصول سال 1399 است که در نهایت در 24 اسفند 1402، اکران شد. فیلم با کارگردانی کرم امینی، تهیه کنندگی سید ابراهیم عامریان و نویسندگی حمزه صالحی، داستان متفاوت و جدیدی را روایت می کند. داستان در مورد یک خواننده به نام اسی و نوازندگان گروه (بلک داگز) به نام های سعید و صفا است. گروه بلک داگز در سال های آخر دوران پهلوی و اوایل انقلاب اسلامی تلاش می کنند هر طور که شده موقعیت و افتخاری را به دست آورند؛ اما اسی (خواننده گروه) ده سال به کما می رود. به هوش آمدن او در دوره پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق می افتد و تمام موفقیت ها و موقعیت هایش برایش مشکلاتی را به وجود می آورد. همین دردسرها در فیلم سینمایی فسیل هستند که موقعیت های طنزی را به مخاطب نشان می دهند.
آن چه که در نقد و بررسی فیلم سینمایی فسیل مطرح شد
یکی از دلایل پربیننده بودن فیلم روایت داستان در دهه 50 و 60 و نوستالژیک بودن آن است. فیلم ها و سریال های زیادی با این مضمون در چندین سال اخیر ساخته شدند. فیلمسازان دانستند که این نوع از آثار، می توانند طیف وسیعی از مخاطبان را به سمت خود جذب کنند. برخی از این فیلم ها کیفیت بالایی داشتند. به عنوان مثال، می توان به فیلم هایی همچون هزارپا، نهنگ عنبر و… اشاره کرد.
فیلم سینمایی فسیل هم با هدف دنبال کردن مسیر همین آثار ساخته شده است؛ اما واقعیت این است که نتوانست به آن سطح از کیفیت برسد. نقص های داستان و منسجم نبودن فیلمنامه، از این اثر تنها یک فیلم گذرا به جای گذاشت. به این معنا که دو سه سال آینده، داستان آن فراموش خواهد شد. یکی از خوبی هایی که در این فیلم به چشم می خورد، استفاده کمتر از شوخی های سخیفی است که معمولاً در فیلم های کمدی دیده می شود.
نقد و بررسی بخش اول فیلم فسیل
این فیلم دو دو بخش مجزا روایت می شود. بخش اول آن مربوط به زمان پیش از انقلاب است. در این بخش از فیلم شاهد رقص، موسیقی و مد آن زمان یعنی شلوار دم پاگشاد، خط ریش بلند و… خواهید بود که برای بسیاری از بینندگان جذاب است. در این زمان از فیلم، شاهد نقدهایی در مورد نظام شاهنشاهی پیش از انقلاب هستیم.
البته انصاف نیست اگر نگوییم که بیش تر این شوخی ها، از طنز خوبی برخوردار بوده اند. در فیلم بیش تر به مسائلی همچون ساواک، مشروبات الکی و… به شکل طنز اشاره شده است. شاهد دید شعارگونه ای در فیلم نخواهید بود؛ به غیر از جذب منافقین و توده که اصلاً هم موضوع شوخی برداری نیست. موضوع دیگری که باعث شد مخاطبان جذب فیلم شوند، حضور بدل خواننده هایی مثل شهرام شب پره و سیاوش قمیشی است.
نقد و بررسی بخش دوم فیلم فسیل
بخش دوم فیلم سینمایی فسیل در دوران بعد از انقلاب و زمانی است که اسی در دوران جنگ ایران و عراق، به هوش آمده است. شرایط کشور به کلی تغییر کرده و همین تغییرات، موجب دردسرهایی برای اسی می شود. در خانواده اسی هم تغییرات زیادی به وجود آمده است. یکی از جذاب ترین آن ها، ازدواج دوست صمیمی اسی با خواهرش است.
محتوا کلی فیلم در واقع یک مضمون کلیشه ای در آثار طنز است. شخص در یک موقعیت متضاد قرار گرفته و سعی شده از داستان های پیش آمده، موقعیت های طنزی ساخته شود. در بخش دوم فیلم هم تلاش شده تا موقعیت های کمدی بسیاری را به وجود آورند. البته، بیشترین بار کمدی فیلم بر دوش نقش اصلی فیلم است. این یکی از ایراداتی است که می توان به فیلم وارد کرد. چرا که باید بازیگر در اختیار فیلم باشد. او باید با بازی خوب خود، تلاش کند موقعیت های طنز را به وجود آورد، نه اینکه برعکس باشد.
هر چه داستان فیلم پیش می رود، به این نتیجه می رسیم که فیلمنامه روند خاصی را طی نمی کند. در کل تنها شاهد چندین سکانس طنز هستیم که در کنار هم قرار گرفته اند. همچنین، تلاش شده است که دیالوگ های فیلم باعث خنداندن بیننده شوند. در برخی از موقعیت ها، این سکانس های طنز به جهت خنداندن بیننده از منطق خارج می شوند. به عنوان مثال، می توان به سکانس های زنده ماندن اسی پس از انفجار و خوردن قرص سیانور اشاره کرد.
بازی بازیگران فیلم سینمایی فسیل
بهرام افشاری توانست با بازی خوب خود مخاطبان را جذب کند. بازی بهرام افشاری را می توان یکی از نقاط قوت فیلم دانست. ایمان صفا و هادی کاظمی نیز بازی قابل قبول و خوبی را از خود نشان دادند. البته، به نظر می رسد که به دلیل ضعف در فیلنامه، این دو بازیگر نتوانسته اند آن طور که باید بازی خود را به نمایش بگذارند. درباره الناز حبیبی نیز می توان گفت که بازی او تا حدی مصنوعی بوده است. گریم بازیگران و طراحی لباس از نکات مثبت فیلم است. با توجه به موقعیت های زمانی فیلم، می توان گفت که این دو مورد با دقت و جزئیات خوبی انجام شده است. بالعکس جلوه های ویژه فیلم چندان قوی نبودند.
این فیلم همچنان در حال اکران روی پرده های سینما است. برای تهیه بلیط می توانید از بهترین سایت های فروش آنلاین بلیط سینما استفاده کنید. همچنین، با داشتن کد تخفیف اسنپ تیکت ممکن است بتوانید بلیط را با قیمت مناسب تری تهیه کنید.
